Во Македонија никој не сака да изгори рака со конфискација
25.06 2007 Во државава се пишуваат „совршени“ закони кои веднаш паѓаат на тестот на применливоста. Непрецизните насоки кој да одработи ги премислуваат институциите. Едноставно речено, никој не сака да изгори рака со конфискација на имот, дури и на донесени решенија. Случајот на Стојмир Петров е школски пример кој во целост ги потврдува маните на законодавството кое не предвидува што понатаму со затајувачите на данок. Имено, за директорот на Институти уште пред две години постои судска пресуда дека затајувал данок и дека на сметка на државата треба да плати 100.000 евра. Но, оваа сума се' уште не е стасана во Буџетот, оти нема кој да ја наплати! Така, додека државните институции не предвидат кој треба да го наплати данокот, Управата за јавни приходи работи во празно на утврдувањето на потеклото на имотот. Само се вртиме во круг, затоа што целта не се постигнува ако виновниците ги обесиме на столбот на срамот. Останува отворено дали Стојмир Петров и некои други уловени по него за купени станови, изградени палати, фирми, автомобили, непријавени трансакции, префрлени пари и вредности на други имиња во фамилијата и пошироко од пари кои сигурно не се од плата, ќе останат вечни должници на државата. На списокот на затајувачи се и градоначалничката Виолета Аларова, за која е пресметано дека должи 100.000 евра, потоа доктор Борче Петровски треба да плати 150.000 евра, а највисоката сума на даночно затајување од 780.000 евра е пресметана за поранешниот министер за здравство Владо Димов. |